bazen anlatamadığın acılar hisler olur ya, onlardan birini yaşıyorum sanırım. hani an gelir kendi kabuguna çekilip tüm dış dünyadan izole olmak istersin ya, öyle birşey işte benimkisi de. o hisleri söküp atmak istiyorum ama zor geliyor. elimi dahi kıpırdatamıyorum. hep aynı noktada takılıyorum. daha da düşündükçe soğumaya, hissizleşmeye başlıyorum. tüy gibi hafif hissediyorum kendimi ama bi yandan da bi o kadar ağır ki.. tüm vücudum ağrıyor. hep hayalini kurduğum ege'ye gitmek istiyorum herşeyi arkamda bırakıp. sanki orada huzuru bulabilicekmişim gibi hissediyorum. sanki gidince herşey daha da kıymetli olacak, daha değer kazanacak.

gitmek istiyorum artık; ege'ye gitmek...